Edukacjonalizacja i jej znaczenie we współczesnym świecie

Abstrakt

Tekst podejmuje wątek procesów edukacjonalizacji - zwiększania znaczenia instytucji edukacji formalnej w obszarach do tej pory niezwiązanych/niekojarzonych z tego rodzaju działaniami. W tekście przedstawiono kontekst społeczny syndromu edukacjonalizacji oraz jego potencjalne skutki.

Przedstawiam w nim kilka refleksji na temat procesów formatujących współczesne warunki funkcjonowania jednostek w społeczeństwie zachodnim. Wydaje się, że procesy te są wspólne dla tzw. krajów rozwiniętych. Wypływa to z dwóch źródeł. Po pierwsze z poziomu rozwoju gospodarczego, rozwoju nowych technologii i wejścia w erę przemysłu 4.0, co stwarza sytuację, w której szkolenie kadr dla gospodarki staje się zadaniem szczególnie ważnym i wymaga pracy z osobami w każdym wieku, nie tylko w klasycznie rozumianym wieku szkolnym. Po drugie jest efektem przemian kulturowych, które stawiają człowieka w obliczu konieczności posiadania bardzo szerokiego i wielorakiego wachlarza kompetencji i korzystania z coraz bardziej wyrafinowanej wiedzy w sytuacjach nie tylko zawodowych, co zmusza do odwoływania się do coraz bardziej wyspecjalizowanych systemów eksperckich, o których pisał A. Giddens (2004). Pod tym względem mówimy o procesach opisywanych jako typowe dla późnej czy płynnej nowoczesności. Hasło uczenie się przez całe życie robi dziś karierę i przestaje być tylko frazesem, mówiącym o tym, że przez całe życie zbieramy doświadczenia. Uczenie się (edukacja), staje się narzędziem, zadaniem, efektem (w postaci postawy gotowości do stałego rozwijania umiejętności), które definiuje logikę działania współczesnych ludzi.