Funkcje mediów cyfrowych dla pokolenia Z – rozważania na podstawie badań własnych

Abstrakt

Celem artykułu jest wskazanie roli mediów cyfrowych w życiu młodego pokolenia na podstawie analizy jakościowych badań własnych. Rolę tę pokazano przez pryzmat funkcji, jakie pełnią media cyfrowe w codzienności adolescentów, stanowiąc jednocześnie nieodłączny element ich aktywności. Wyniki badań prowadzonych przez Państwowy Instytut Badawczy NASK jednoznacznie wskazują na dynamiczny wzrost czasu spędzanego w sieci przez młodych ludzi. W porównaniu do innych grup wiekowych wskaźnik ten jest najwyższy dla młodzieży w okresie dorastania. Intensywne użytkowanie mediów cyfrowych nie pozostaje bez znaczenia dla tego etapu rozwojowego, wpływając na procesy komunikacji, zdobywania wiedzy, funkcjonowania w grupach rówieśniczych czy strategie budowania tożsamości. Jest to konsekwencją powszechnego dostępu do sieci oraz mobilności urządzeń elektronicznych. Przemiany technologiczne oraz proces konwergencji mediów, polegający na integracji różnych form przekazu i treści, zmieniają nie tylko sposób
odbioru, tworzenia i współdzielenia informacji, ale także tradycyjne funkcje mediów, poszerzając jednocześnie ich zakres. Intensywność przemian w użytkowaniu mediów oraz ich rola w codziennych doświadczeniach dorastającej młodzieży implikują pytania o funkcje, jakie media cyfrowe pełnią dla młodego pokolenia. Artykuł w zamierzeniu prezentuje funkcje mediów w życiu młodzieży na podstawie ich własnych wypowiedzi, zebranych za pośrednictwem wywiadów grupowych. Na zgromadzony materiał badawczy nałożono charakterystyki generacji sieci i odnoszą się one do pokolenia Z. Pozyskane dane wskazują, że media cyfrowe dla młodego pokolenia są narzędziem kreatywności i miejscem inspiracji, pozwalają na wyrażanie siebie i poszukiwanie identyfikacji, dostarczają dużej dozy rozrywki, są źródłem wiedzy, ale też kanałem dezinformacji. Młodzież ma świadomość negatywnych skutków nadmiernego
użytkowania mediów, wyraża potrzebę wypracowania narzędzi lub umiejętności weryfikacji przekazu, oraz dostrzega
specyfikę negatywnych mechanizmów grupowych zachodzących w mediach.